Përktheu në shqip: Trina Binaku nga Kolektivi për Mendim dhe Veprim Feminist.
“Punët e shtëpisë detyrimisht u kthyen në atribute natyrore dhe nuk u përfshinë në kontratën sociale, pikërisht për faktin se që nga fillimi i planit të kapitalit për gruan, kjo punë u mendua si një punë që nuk do të paguhet. Në mënyrë që të pranonim këtë punë të papaguar, kapitalit iu desh të na bindte se kjo punë është një aktivitet i natyrshëm, i pashmangshëm madje edhe shpirtërisht përmbushës. Kështu, mos-pagimi i punëve të shtëpisë rezultoi të jetë arma më e fuqishme në përforcimin e idesë se punët e shtëpisë nuk janë punë, duke mos ua lejuar kështu grave mundësinë për të kundërshtuar, përveçse në revoltat e vogla brenda hapësirës private -dhomë – kuzhinë të cilat përqeshen nga të gjithë, duke e reduktuar kështu protagonisten e kryengritjes. Neve na shohin si bushtra që vetëm ankohemi dhe jo si punëtore të shtypur”
Teksti i plotë i përkthyer: Pagë për punë të shtëpisë – Silvia Federici
